Traditiegetrouw, dat mag ik inmiddels wel zeggen na drie jaar, schrijf ik op de laatste dag van het jaar mijn ‘dank je wel’. En wat was dit jaar weer turbulent. Met enorme pieken en dalen, euforie en tranen. Een jaar waar ik dankbaar op terugkijk, want ook de moeilijke momenten vormen je tot wie je bent. En die maken de mooie momenten nog waardevoller, zo voelt het in ieder geval bij mij wel!
Dank je wel 2016…
…voor wederom een geweldig jaar voor Francesca Kookt. Niet alleen hier op de blog, maar ook daarbuiten. Ik mocht adviseren, presenteren, schrijven, reizen, workshops en interviews geven en nog veel meer. Het is waanzinnig om terug te kijken, bijna onwerkelijk dat ik zoveel heb gedaan in een jaar.
…voor jullie. Meer dan 3,2 miljoen bezoeken, waarvan 2 miljoen unieke bezoekers die gezamenlijk meer dan 5 miljoen pagina’s hebben gelezen, om precies te zijn. Dat is een groei van veertig procent, wauw! Nou zijn cijfers leuk, maar wat jullie koken, vinden en terugkoppelen vind ik nog veel waardevoller. Ik geniet iedere dag van jullie reacties op social media of in mijn inbox. Ook als ze kritisch zijn, dat hoort erbij. Deze ‘gesprekken’ houden me scherp en zijn precies waarom ik bloggen zo leuk vind.
…dat ik mezelf blijf, ook al is dat niet altijd even makkelijk. Ik ben ooit begonnen met bloggen omdat ik het leuk vond. Zonder plan, zonder visie, zonder contentplanningstrategie of andere deadlines. Gewoon omdat ik mijn recepten en visie wilde delen met anderen. Het afgelopen jaar vergat ik dat af en toe. Door deadlines, drukte, zwangerschapshormonen en het ondernemen. Maar ik ben weer terug hoor! Het belangrijkste is en blijft dat ik bloggen leuk wil blijven vinden en dat alles wat ik met jullie deel voortkomt uit mijn eigen enthousiasme. Zelfs als het een betaalde samenwerking is! Als ik niet enthousiast ben of als het niet bij mij past, dan lezen jullie er ook niets over terug.
…dat het universum ervoor zorgde dat Dominique reageerde op mijn vacature voor stagiaire. Die stage heeft ze perfect gedaan, ze studeerde ook nog even bij me af, daarna nam ik haar maar gelijk in dienst als online redacteur en inmiddels heeft ze ook een nieuw contract gekregen. Deze dame laat ik niet snel gaan, ze is een kanjer! Het is een geweldig gevoel dat ik een paar maanden kan focussen op ons nieuwe babygeluk en dat zij in die tijd stevig aan het roer staat. En daarna gaan we samen weer knallen, ik ga er nu al vanuit dat ik bomvol ideeën straks weer samen met haar aan de eettafel zit!
…voor mijn eerste boek Mag ik nog een hapje? dat dit jaar is verschenen bij A.W. Bruna Uitgevers! Volledig voortgekomen vanuit mijn eigen passie om kinderen vanaf jongs af aan het plezier van eten bij te brengen zodat ze hopelijk opgroeien tot echte lekkerbekken die ook snappen dat eten meer is dan alleen verpakkingen die in de supermarkt te koop zijn. Met het boek gaat het super, en met de ouders en kinderen die met het boek aan de slag zijn gegaan ook. Ik krijg zoveel toffe reacties, echt geweldig!
…en dat ik naast mijn boek ook weer de Eetkalender mocht uitgeven samen met DeedyLicious en A.W. Bruna Uitgevers! De 2017-editie is trouwens nu nog overal te koop, maar niet voor lang meer. Dus als je nog een exemplaar wilt hebben zou ik ‘m nu aanschaffen.
…dat ik heb ontdekt dat je niet te licht moet nadenken over het schrijven en fotograferen van een kookboek. Een paar van de dalen van dit jaar heb ik ontdekt tijdens deze fase. Mijn perfectionisme en gebrek aan ervaring zaten me ernstig in de weg en daar heb ik enorm veel van geleerd. De dalen werden trouwens opgevolgd door de euforie, want een kookboek maken is verslavend leuk!
…voor de prachtige reizen die ik dit jaar heb mogen maken, zowel privé als voor Francesca Kookt! Onder andere naar Duitsland, Oostenrijk, Portugal, Marokko, Indonesië en Griekenland. Daarnaast bezocht Dominique ook nog Zwitserland en Slovenië. Alle culinaire geheimen en recepten die we ontdekken in deze landen zijn natuurlijk weer op de blog terug te lezen.
…voor de samenwerkingen met merken waar ik dit jaar extra trots op ben. Vooral op de partnership met Verstegen Spices & Sauces. Zij lieten me helemaal vrij tijdens onze reizen naar Marokko en Indonesië en dat zorgde ervoor dat ik volledig op mijn eigen manier de oorsprong van hun specerijen kon ontdekken. De Spice Trail films die ze daar vervolgens van hebben gemaakt zijn waanzinnig mooi geworden. Dat bloggers samenwerken met merken is geen geheim en ook logisch. Ik moet ergens van leven en Dominique schijnt ook iedere maand salaris te willen krijgen (heel gek). Maar kritisch blijven op samenwerkingen en daar open en eerlijk over zijn is uitermate belangrijk. Ook dit jaar heb ik weer heel veel (en ook zeer goedbetaalde) opdrachten afgewezen, omdat ik het niet vond passen en in sommige gevallen zelfs vond dat ik mijn ziel aan de duivel zou verkopen. Liever wat minder samenwerkingen, maar dan wel goed passende. Daar word ik blij van en daar hebben jullie echt wat aan. Want als ik een samenwerking aanga, betekent het dat ik 100% achter het merk of product sta.
…dat we, want al deze dingen kon ik zeker niet alleen, een aantal mega grote nieuwe dingen hebben gelanceerd dit jaar. Zoals de nieuwe site bijvoorbeeld, met dank aan Jim Taylor en Dutchwyse. En de lancering van mijn YouTube kanaal waar we nu een paar maanden mee bezig zijn, onder andere met Wendy van DeedyLicious en Joey van Veodi. Met YouTube ben ik nog een beetje zoekende, maar het begin is er! Ik vind het geweldig om te interviewen en te ontdekken, daar gaan jullie volgend jaar zeker meer van zien. Ook wil ik Wendy van Bree hier nog even bedanken voor alle prachtige foto’s die ze dit jaar van mij, en ons gezin, heeft gemaakt.
…voor alle aandacht in de pers dit jaar. In magazines en zelfs op TV bij 24Kitchen! Ik glunder van trots als ik de artikelen opnieuw lees of filmpjes bekijk.
…ik hoor jullie denken…wanneer begint ze nu over haar zwangerschap? Nou, nu! Het meest dankbaar dit jaar ben ik daarvoor. Heel eerlijk, ik had al een beetje opgegeven dat er een tweede zou komen, omdat het al jaren niet lukte. En opeens was ik zwanger, van Frits! De zwangerschap is geweldig verlopen en inmiddels ben ik met verlof, op 26 januari 2017 ben ik uitgerekend en ik kan niet wachten om de frummel in het echt te zien. De 2 maanden die ik al kotsend heb doorgebracht in het begin ben ik allang vergeten. Ook al was dat de grootste hel voor een foodblogger, want ik kon niet eten, koken of zelfs nadenken over koken. Het is een wonder dat mijn blog en deadlines het toen hebben overleefd, gelukkig was Dominique er!
…voor al mijn familieleden en lieve vrienden. Dit jaar was chaotisch en daardoor was ik soms wat afwezig. Dat ga ik volgend jaar anders doen. Werk is leuk (vooral mijn werk), maar ontspanning en met elkaar zijn nog meer. Ik ga er ook vanuit dat ik vanzelf in een lagere versnelling ga, met een baby erbij. Alhoewel er waarschijnlijk ook weer van alles op mijn pad komt, ik lijk wel een magneet, ha!
…en last but not least, voor mijn lieve mannen waar ik zielsveel van hou! Ook al is mijn leven een grote chaos, zij blijven altijd de constante factor in mijn leven. De Mr. is niet gek te krijgen en nu blijkt de kleuter ook zo te zijn. Laat mama maar schuiven, hoor ik ze denken, wij vermaken ons wel. Volgend jaar zal ons leven op z’n kop staan met Frits erbij, maar op een positieve manier. Ik heb er heel veel zin in, zelfs nog meer dan in eten 😉
Op naar 2017! Met deze keer geen bubbels voor mij, maar extra oliebollen. Ik kan niet wachten om er weer een memorabel jaar van te maken. Liefs, Francesca
Foto’s: Francesca, DeedyLicious en Wendy van Bree Fotografie.
