Dat het bij mij in de keuken ook niet altijd vlekkeloos verloopt, bewijst het bereidingsverhaal van dit gerecht uit We love groente. Ik wilde graag een recept koken uit dit nieuwe  vegetarische kookboek van Janneke Vreugdenhil en mijn keuze viel op de bloemkoolpizza margherita. Een gerecht wat ik jaren geleden nooit gemaakt zou hebben, omdat ik het ‘onzin’ vond om van bloemkool een pizzabodem te maken. Dat deed je gewoon met bloem, e basta.

Maar goed, ik ben inmiddels ook weer wat volwassener geworden heb wat minder noten op mijn zang. En vind bloemkoolpizza’s nu ook gewoon echt lekker, dus tijd voor het eerste recept op mijn blog. Van niemand minder dan Janneke dus.

“Lezen, goed lezen Francesca!”

We maakten de bloemkoolpizza margherita als een van de laatste gerechten op onze kookdag en wat we niet deden, wat ik altijd zeg tegen jullie allemaal, is goed lezen… waardoor we de volledige hoeveelheid mozzarella in de bodem hebben gestopt. En da’s niet handig, daar word je bloemkoolpizza dus heel erg papperig van. Opnieuw dus, en het was nogal een klus.

Want dat is het dus wel dit recept, een flinke klus. Gelukkig is Janneke de eerste die dat zelf ook zegt dus dan ben je vast voorbereid. Maar dat maakt niet uit, want het is wel ontzettend leuk (en lekker) om te maken. Dus duik de keuken in met de kids of maak er een weekendgerecht van. Wel goed lezen eerst, dus 😉

We love groente, een boek voor groentegekken (of wie dat wil worden)

Het was Janneke Vreugdenhil die in 2013 al haar eerste vegetarische kookboek maakte. Nu in 2019 is de wereld enorm veranderd en is vegetarisch eten al enorm ingeburgerd. Sterker nog, circa 55% van de Nederlanders eet al flexitarisch. Maar toch hoorde Janneke nog steeds mensen om haar heen zuchtend zoeken naar meer vegetarische inspiratie. En zo werd We love groente geboren. Het vervolg op I love groente, wat ooit verkozen is tot vegetarisch kookboek van het jaar. In het boek vind je meer dan 120 nieuwe vegetarische recepten die je inspiratie geven om elke dag weer iets nieuws met groenten te maken. Van ‘familiefavorieten’ en ‘snel op tafel’ tot ‘restjesdag’, van salades tot soepen voor elk seizoen, van verrassend voorgerechten tot originele ovenschotels.

Origineel zijn de recepten zeker, Janneke schuwt daarbij het gebruik van minder bekende groenten zeker niet. Dat maakt het boek voor mij een inspiratiebron, maar ik kan me voorstellen dat je als beginnende ‘groentegek’ af en toe misschien nog achter je oren krabt en niet goed weet wat je met bepaalde recepten aan moet. Dan zou ik eerst beginnen met een wat toegankelijker kookboek en deze als opvolger nemen. Wat je wel zeker weet is dat je als meer gevorderde ‘groentegek’ getrakteerd wordt op een berg aan nieuwe vegetarische inspiratie wat echt een feest is.