De beste recepten uit je kookrepertoire wil je natuurlijk nooit vergeten. En wat denk je van die geweldige recepten van je ouders, grootouders, tantes of ooms? We kennen allemaal wel de familierecepten die zoveel herinneringen oproepen dat ze eigenlijk nooit verloren mogen gaan. Daarom is het zo belangrijk om die familierecepten op te schrijven, want wat nou als ze door dementie opeens niet meer herinnerd kunnen worden?

Kookboek met onvergetelijke recepten

Ik raakte in gesprek met Samen Dementievriendelijk, die helpen bij het vergroten van onze kennis over dementie en vooral helpen om beter om te gaan met dementie in je eigen omgeving. Zij hebben een heel mooi kookboekje gemaakt (hier vind je de digitale versie) met 20 recepten om nooit te vergeten. Met recepten én verhalen over hachee, oma’s hutspot, babi pangang, witte bonen in kerriesaus, maar ook quiche à la tata Denise. Vooral de verhalen raakten mij en de reden waarom dit boekje is gemaakt.

Mensen met dementie willen namelijk graag zo lang mogelijk thuis blijven wonen en voor zichzelf blijven zorgen. Zelf de was doen en zelf koken. Hun vertrouwde gerechten maken in een vertrouwde omgeving. Maar als de tijd komt dat dat niet meer lukt, is het fijn als hun recepten bewaard blijven. Vooral ook omdat door geur of smaak bepaalde herinneringen weer omhoog kunnen komen, al is het maar voor even. Wat zou voor jou het gerecht zijn wat je nooit zou willen vergeten?

De Schoenlapperstaart van Fenny’s oma

Ik koos de schoenlapperstaart uit het boekje om thuis te maken. Een recept wat ik zelfs niet eens kende, maar het intrigeerde me wel. Ik heb namelijk nog nooit een taart gebakken met beschuit en appelmoes. Het recept is van de oma van Fenny die heel erg van gezelligheid hield en bakte in een tijd dat veel producten schaars waren. Dit was haar appeltaart in andere tijden. En ondanks dat ik er een hard hoofd in had tijdens het maken, was ik helemaal om na het proeven. Deze schoenlapperstaart is echt waanzinnig lekker! Ik ben blij dat dit onvergetelijke recept bewaard is gebleven en deel ‘m vandaag graag met jullie.