Iedereen heeft ze weleens. Van die dagen dat je de hele dag met je hoofd in de wolken loopt. Dat kan natuurlijk verschillende oorzaken hebben, maar de gevolgen zijn in ieder geval dat je lekker warrig bent. Ik heb zo’n dag vandaag, dus bij voorbaat excuus als ik rare dingen
De ramen van mijn auto waren vanochtend bevroren, ik voel de kou in mijn gezicht als ik over de drempel naar buiten stap en al mijn warme jassen zijn te klein vanwege de ontplofte babybuik. Yes, de winter komt eraan! Begrijp me niet verkeerd, ik hou echt van de zon.
Vorige week was weekmenu nummer 100 aan de beurt en voordat we nu weer een mijlpaal bereiken moeten er nog aardig wat weekmenu’s gemaakt worden. En dat doen we met liefde, want buiten dat we jullie graag inspiratie geven, inspireert het onszelf ook. Ook als foodblogger heb je inspiratieloze momenten
Nummer honderd van het weekmenu alweer, wauw! Ik weet nog goed dat ik #1 publiceerde op 15 augustus 2014. Een uitgebreid menu met allerlei opties waarbij ik weer veel te veel informatie wilde geven. Typisch iets voor mij, de stop-knop is soms lastig te vinden. Na wat vallen en opstaan
Al eerder deze week verblijde ik jullie met de lekkerste recepten met herfstgroenten. Terwijl ik die lijst samenstelde kreeg ik zoveel zin in een al die verwarmende herfstrecepten, dus heb ik er een aantal in dit weekmenu gezet. Stiekem om mezelf een plezier te doen, maar jullie natuurlijk vooral. Wat
Bij ons is het herfstvakantie! Heerlijk, ik ben er wel even aan toe. Zo’n weekje zonder iedere dag vroeg opstaan, school, sportclubjes en andere verplichtingen kan soms zo lekker zijn. Wij nemen het er helemaal van, want we gaan nog een weekje naar Portugal voordat mijn buik echt ontploft. Chillen,
Druk, druk, druk dat is de huidige status hier op de redactie van Francesca Kookt. Er komen een hele hoop toffe dingen aan, waar jullie héél snel meer over gaan horen. Helaas zorgde dat er alleen wel voor dat het weekmenu er afgelopen weekend even bij in is geschoten. Uiteraard
En toen was het alweer oktober. Vorige week had ik dat idee totaal nog niet, toen voelde het namelijk nog als zomer en kon je zelfs BBQ’en in de tuin. De laatste paar dagen is het daarentegen echt herfst. Het waait, regent en de bladeren vallen van de bomen. Even omschakelen
Afgelopen week stak ik voor het eerst alle kaarsen aan in huis en zat ik met een paar dikke sokken op de bank. Ik vertelde het al op social: de herfst zit weer in mijn hoofd. En toen werd het vrijdag en was het stralend mooi weer. Ik lunchte buiten
Na de laatste echt tropische dagen in Nederland gaan we langzaam naar het najaar toe. Maar wel heel langzaam graag, want eigenlijk wil ik over een paar weken mijn verjaardag nog wel buiten in de tuin vieren. De gerechten van het weekmenu zijn deze keer ook een combinatie tussen zomer
Het voelt als een hele tijd geleden dat ik het vorige weekmenu schreef, maar feitelijk gezien is dat nog maar een week geleden. Waarschijnlijk komt dat door mijn reis naar Zwitserland. Ik was daar vier dagen maar we hebben zoveel gezien, gedaan en gegeten dat het als veel langer voelde.
Vandaag krijgen jullie het weekmenu niet vanuit Nederland maar vanuit… Zwitserland! Ik ben afgelopen weekend in dit mooie land geweest. Aangezien ik toch een tijdje in de trein moest zitten, kon ik mijn tijd maar net zo goed nuttig besteden dacht ik zo. Nu zijn jullie vast nieuwsgierig wat ik
Deze week zet ik het weekmenu opnieuw voor jullie klaar want Francesca is nog steeds in Indonesië. Vorige week wilde ik haar jaloers maken, maar ik vrees dat het andersom gebeurd is. Tafels vol Indonesische gerechten inclusief zonsondergang zagen we voorbij komen, je kon de geuren bijna door het scherm
Op dit moment is Francesca net in Indonesië en bewaak ik het fort. Voordeel daarvan is dat ik weer een weekmenu voor jullie samen mag stellen. Het staat deze keer vol met persoonlijke favorieten van mij, want waarom ook niet!? Francesca zit toch aan de andere kant van de wereld
We zitten in het staartje van de zomervakantie en daarom leek het me wel wat om deze keer wereldse smaken in het weekmenu te verwerken. Gaan jullie mee op reis? Over reizen gesproken…dat gaan we de komende tijd voor de blog ook nog flink doen! Ik kom natuurlijk net terug
De week is weer voorbij gevlogen, het voelt alsof ik gisteren nog het weekmenu van vorige week schreef. Waarschijnlijk ligt het aan mij hoor, want ik vind de zomer ook al zo snel voorbij vliegen. Waarschijnlijk omdat er in de zomer zo veel leuke dingen te doen zijn, je bent
Inmiddels heb ik al een aantal weekmenu’s op mijn naam staan. Deze week had ik niet bijzonder veel inspiratie, dat heb je weleens. Het is niet voor niets een ‘familie’ weekmenu dus deze week heb ik daar maar even handig gebruik van gemaakt. Ik vroeg na het avondeten aan mijn
Eindelijk! Daar is ie dan, de zon. Na een aantal weekmenu’s waarin we klaagden dat de zomer maar niet te bekennen was, schrijf ik het weekmenu nu vanuit een zonnige tuin waar het op dit moment maar liefst 25 graden is. Niet verkeerd. Alhoewel ik als echte Hollander natuurlijk altijd wel
Zo, het is alweer een tijd terug dat ik het weekmenu voor jullie klaar heb gezet. Alle scriptie stress is voorbij en met mijn diploma op zak kan ik mij nu volledig focussen op één ding, namelijk Francesca Kookt. En dat is eigenlijk wel heel erg fijn. Er komen weer
Ik weet dat ik in herhaling val, maar wat is er in hemelsnaam met het weer aan de hand. Het is juli en ik heb een maillot aan, shawl om en krijg perspakketjes met dikke sokken en stoofperen. De laatste keer dat ik keek was het toch pas over een
Ik keek vanochtend naar het weerbericht en ik werd er een beetje verdrietig van. Helaas, het is even geen barbecue-weer de komende tijd, maar dat kan de pret niet drukken. Ik heb ook nog steeds wat zon in mijn bol van de (werk)reis naar Fez in Marokko. Voor Verstegen ging
Halverwege dit weekmenu is het alweer juni. En ook al is het nog lente, ik heb toch stiekem al een beetje last van zomerkriebels. Vandaar dat er deze week een menu voor jullie klaar staat dat de lente vertegenwoordigd én al een beetje uitkijkt naar de zomer. Mag wel toch? Misschien
Francesca en ik zijn inmiddels allebei weer terug op Nederlandse bodem en hebben heerlijk even uitgerust op vakantie. En bij uitrusten hoort voor ons natuurlijk lekker eten, hoe kan het ook anders. Zowel in Portugal als in Spanje hebben we ons zeker uit mogen leven, en daar hebben we van
